De schaduwzijde van modellenwerk: mijn verhaal en enkele gouden tips (nl)

Vandaag geen review, geen beauty stuff, maar een ernstig artikel over een probleem dat mij dicht aan het hart ligt. Zoals jullie weten ben ik al een ruime tijd actief als model, hoewel ik de laatste tijd niet veel meer shoot. Tegenwoordig kan elke pervert en oplichter een fototoestel vastnemen en zich fotograaf noemen, wat vooral gevaarlijk is voor jongere en minder ervaren modellen. 

Vandaag wil ik enkele populaire mythes behandelen in combinatie met wat handige tips om problemen te voorkomen. Ik ga hiervoor gebruik maken van enkele van mijn eigen ervaringen, hoewel ik al heel lang moeite heb met de moed bij elkaar te rapen om dit eindelijk eens te delen… Ik ga geen namen van fotografen vernoemen en ik ga per uitzondering ook geen foto’s in dit artikel plaatsen om verkeerde conclusies te voorkomen. Ik hoop hiervoor niet veroordeeld te worden, maar ik kan niet langer toekijken hoe sommige modellen de afgrond in gesleurd worden…

Mythe 1: Als we op facebook veel gemeenschappelijke vrienden hebben is het wel ok.

Ik kende een fotograaf die veel bevriende modellen had geshoot. Ik zag er dus geen graten in om te werken met iemand waar ik al zoveel goede foto’s had gezien. De shoot is er echter nooit van gekomen, omdat hij bij het eerste contact eiste om mijn lichaam eerst in lingerie op de webcam te zien. Ik ben hier niet op ingegaan, maar de andere modellen jammer genoeg wel omdat zij hier geen graten in zagen. Op zich valt dit nog best mee, maar het kan ook verder escaleren. Een andere fotograaf met veel gemeenschappelijke vrienden (en dus de illusie van vertrouwen) kwam niet opdagen op de shoot omdat hij vrienden was tegengekomen en liever op café ging. Nadien is deze persoon mij maandenlang blijven lastigvallen via mail en telefoon, omdat ik een verdere samenwerking niet zag zitten.

Zowel in sociale media als in het echte leven kunnen gemeenschappelijke vrienden of kennissen een gevoel van vertrouwdheid geven. Ga er echter niet zomaar van uit dat je vrienden ook echt met deze fotograaf hebben samengewerkt en dat dit ook goed verlopen is. Wees dus niet bang om deze personen aan te spreken en hen te vragen naar hun contacten met de fotograaf.

Mythe 2: Een fotograaf met veel bekendheid is wel te vertrouwen.

Eén van mijn meest negatieve ervaringen is met een fotograaf met grote naamsbekendheid en veel publicaties. Ik heb zelden een naaktshoot gedaan, maar omdat hij zo populair is leek hij me wel een goede optie om toch die stap eens te zetten. Als professional vertrouwde ik zijn mening en aanwijzigen dan ook blindelings (ik was tenslotte maar 2 jaar bezig als model en bezat nog niet veel shootervaring). Kledingstuk per kledingstuk verwijderen op muziek zou zorgen voor een gemakkelijke overgang en mooie beweging in de foto’s. Klinkt logisch, maar eens je wat ouder en wijzer word, besef je maar al te goed dat je een privé show geeft voor de fotograaf. Dit werd achteraf ook pijnlijk duidelijk door de gevoelige close-ups die hij zonder mijn medeweten had gemaakt voor zijn privécollectie… Nadien heb ik vernomen dat het andere modellen nog veel erger vergaan is.

Ga er nooit van uit dat een grote naam gelijk staat aan respect voor het model. Het geeft de illusie dat een slechte fotograaf nooit zo bekend zou kunnen worden, maar de realiteit is dat veel modellen dit gewoon niet durven vertellen uit angst om geen shoots meer te kunnen doen. Wat kan je tenslotte beginnen tegen zo iemand? Hoe langer we echter allemaal zwijgen, hoe verder zij kunnen gaan.

Mythe 3: Een fotograaf die naaktfoto’s maakt is altijd een pervert.

Ik heb zeker ook goede ervaringen met fotografen die veel naaktshoots gedaan hebben met andere modellen. Ze zijn dus zeker niet allemaal over dezelfde kam te scheren. Er is een groot verschil tussen artistiek naakt en zeer grafisch of zelfs pornografisch naakt. Bijkomend ken ik fotografen die geen naakt doen, maar waarvan de foto’s minder klasse uitstralen dan sommige naaktfoto’s. Bekijk dus zeker vooraf het werk van de fotograaf en beslis zelf of je hieraan wil bijdragen. Informeer je ook over zijn/haar werkwijze.

Mythe 4: Als ik geen begeleiding mag meenemen, mag ik de fotograaf niet vertrouwen.

Deze is een beetje moeilijk. Ik begrijp dat het voor fotografen lastig werken is als er een bemoeizieke papa of een extreem jaloers vriendje meekomt. Het zit eigenlijk zo: niet alle fotografen die begeleiding weigeren zijn slecht, maar wel alle onbetrouwbare fotografen weigeren begeleiding. Doe rondvraag bij andere modellen en als je zeker wil zijn kan je in de plaats van een vriendin ook kiezen voor een visagiste of styliste. In principe kan de fotograaf hier niet op tegen hebben en tegelijkertijd ben je niet alleen. Als minderjarige neem je altijd iemand mee, zonder uitzondering!

Mythe 5: Als ik negatieve kritiek krijg, betekent dit dat ik een slecht model ben.

Ik heb shoots meegemaakt, waarbij de fotograaf voor alle modellen broodjes en hapjes ging halen. Ik mocht echter niets eten omdat ik volgens haar te dik was. Ik ben uiteindelijk zelfs naar huis gestuurd, omdat “het dikke, lelijke model geen bijdrage kon leveren”. Ik heb het allemaal gehoord: te dik, te lelijk, te klein, te alternatief,...

Het is erg moeilijk om zoiets te relativeren en je gaat al snel de schuld bij jezelf leggen. Dat mag je absoluut niet doen! Mijn ervaring heeft me geleerd dat er fotografen zijn die mij bekijken als een stuk vuil, maar dat er ook veel fotografen zijn die staan te springen om met me samen te werken. Kies ervoor om te werken met personen die voor de volle 100% achter de samenwerking staan. Als model ben je een belangrijk onderdeel van de shoot en je hoeft dus niet tevreden te zijn als je mag opdraven omdat “er niemand anders is”. Je verdient het om die dag in de spotlights te staan!

Mythe 6: Amateur-fotografen zijn niet te vertrouwen

Ok, het is een feit: aan het werk van de fotograaf kan je vaak zien wat de werkwijze is en of er eventueel achterliggende bedoelingen zijn. MAAR iedereen moet ergens beginnen en er is niemand die in een vingerknip een professioneel portfolio kan opbouwen. Ik heb zowel met amateurs als professionals gewerkt en ik heb bij beide groepen zowel pareltjes als rotte appels gezien. Informeer je dus over de persoon zelf, zonder je te baseren op het al dan niet professioneel zijn. Je bent natuurlijk altijd vrij om te weigeren als de fotograaf geen aanvulling is op je portfolio, maar doe dit uiteraard altijd beleefd.

Mythe 7: Als het maar een casting is kan er toch niets erg gebeuren

Ik werd als 16-jarig model uitgenodigd voor een casting rond fashion-shoots. Ik zou model kunnen staan voor kledingmerken, lingeriemerken en al dat moois. Eens ik op de casting aanwezig was, bleek het echter over heel ander werk te gaan. Er werden mij geen shoots met bruidsjurken aangeboden, maar in de plaats daarvan kreeg ik de royale kans om hostess te zijn op topless privéparty’s en te acteren in adult films voor zeer hoge bedragen. En ik mocht natuurlijk blij zijn, want ik kreeg als enige de kans om mijn partners zelf te kiezen. Ik stond natuurlijk sneller weer buiten dan dat ik binnen was, maar jammer genoeg blijft deze fotograaf modellen lokken met dezelfde beloftes. 

Hoewel een casting veiliger lijkt dan een echte shoot, worden er vaak toch foto’s gemaakt die ook gebruikt worden. In dit geval verkoopt hij de foto’s aan klanten zonder dat het model hier weet van heeft.  Informeer je dus steeds goed of het nu een fotograaf, modellenbureau of een casting betreft.

Mythe 8: Als de fotograaf een contract heeft, zit ik veilig.

Dit sluit aan bij het vorige. Nog voor ik wist waar de casting over ging, heb ik een contract getekend waardoor ik de inhoud van de gesprekken niet mag vrijgeven op straffe van hoge boetes. Met andere woorden: Ik mag andere modellen niet waarschuwen voor deze praktijken zonder het risico te lopen dat ik tussen de 500 en 5000 euro moet betalen per persoon die ik hierover aanspreek. Lees dus zeer goed je contract voor je het tekent, ook al zegt de fotograaf dat het snel moet gaan. Laat je niet opjagen en neem de tijd om alles tot op de letter te lezen.

Enkele belangrijke tips:

1. Heb je een slecht gevoel bij de samenwerking? Als je twijfelt, ga je je niet kunnen ontspannen en ga je ook geen goede foto’s kunnen maken. In dat geval kan je beter kiezen om niet naar de shoot te gaan of om toch zeker niet alleen te gaan. Als je kiest om niet te gaan, laat dit dan wel altijd op tijd weten en zeg ook eerlijk en beleefd waarom. Je wilt namelijk niet de reputatie krijgen van “het model dat nooit komt opdagen”.
2. Werk altijd met een contract. Je kan verschillende goede voorbeelden vinden op internet. Ik raad zelf ook aan om vooraf een termijn te bepalen waarbinnen je de foto’s zou moeten ontvangen en dit ook op te nemen in het contract. Ik heb jammer genoeg heel wat dagen tijd verkwist bij fotografen zonder ook maar één foto te krijgen.
3. Doe navraag! Spreek andere fotografen, modellen, visagistes,etc aan. Wees niet bang om paranoïde over te komen want je kan maar beter vooraf goed geïnformeerd zijn. 
4. Heb je een nare ervaring? Wees niet bang om dit te melden aan organisaties zoals Fotoshootklachten (website ; facebook). Voor ernstige schendingen dien je ook best een klacht in bij de politie. Deze mensen zijn er allemaal om jou te helpen en bij te staan met raad en daad.
5. Nee is nee. Zowel vooraf als tijdens de shoot beslis jij zelf wat je wil doen en hoe ver je wil gaan. Ik weet dat sommige bang zijn om een slechte reputatie te krijgen, maar ik verzeker je: beter een slechte reputatie bij de rotte appels dan jezelf slecht voelen nadien.
6. Noteer je ervaringen en leer eruit bij. Ik hou zelf ook een positieve lijst en een blacklist bij. Zo blijft het goed in je geheugen zitten welke personen je best kan vermijden. 
7. Geloof niet alle roddels. Natuurlijk zijn er allerlei echte verhalen die rondgaan, maar er zijn er ook veel die ontstaan uit jaloezie of wraak. Geloof ze niet zomaar, maar hou ze wel in het achterhoofd. Voel je vrij om verder navraag te doen bij andere personen.

Het was een lang artikel, maar ik ben blij dat ik eindelijk de stap heb gezet om dit te delen. Ik heb enorm veel goede ervaringen in de fotografiewereld, maar jammer genoeg bestaat er ook een schaduwzijde. In mijn geval heeft de donkere kant de bovenhand gehaald, waardoor ik zeer selectief ben geworden in de personen waarmee ik samenwerk en de shoots die ik doe. Ik besef dat ik hierdoor misschien kansen misloop, maar ik heb de afgelopen 9 jaar gewoon te veel meegemaakt. Ik hoop dan ook dat mijn verhaal jullie kan helpen om te genieten van leuke shoots, waarbij je negatieve ervaringen kan vermijden. 

Heb je zelf een negatieve ervaring waarover je wil praten? Is er een fotograaf die je niet vertrouwt en je weet niet wat je moet doen? Je mag me gerust (zelfs anoniem) mailen op virusofbeauty@gmail.com . Ik heb dit artikel gemaakt om modellen te helpen en het hoeft zeker niet bij dit artikel te blijven.